·
·
·
·
Poniższe wskazówki odnoszą się szczegółowo do Windows XP, ale można je zastosować w zasadzie do każdej wersji od Windows 98.
Jeśli mają Państwo rzadko do czynienia ze słowiańskimi znakami, to najlepiej wstawiać je z tabeli symboli. Należy wtedy w MS Word wybrać z paska narzędzi Einfügen / Symbol lub Einfügen / Sonderzeichen. W przypadku Windowsa XP znajdą ją Państwo w menu startowym (Start) pod nazwą Alle Programme / Zubehör / Systemprogramme / Zeichentabelle. Przy czcionkach Arial lub Times New Roman tabela jest bardzo obszerna. Wystarczy wybrać i Einfügen.
Jeśli znają Państwo dziesiętny numer ASCII lub Unicode znaku, mogą go Państwo wprowadzić w następujący sposób: Przyciskając klawisz Alt należy wybrać na klawiaturze trzycyfrowy numer ASCII lub czterocyfrowy Unicode znaku, wtedy można puścić przycisk Alt. Dla numerów Unicode mniejszych od 1000 należy na początku dodać jedno zero.
| Niemiecki | Polski | Czeski | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Ä | Alt+0196 | Ą | Alt+0260 | Č | Alt+0268 |
| Ö | Alt+0214 | ą | Alt+0261 | č | Alt+0269 |
| Ü | Alt+0220 | Ć | Alt+0262 | Ď | Alt+0270 |
| ä | Alt+0228 | ć | Alt+0263 | ď | Alt+0271 |
| ö | Alt+0246 | Ę | Alt+0280 | Ě | Alt+0282 |
| ü | Alt+0252 | ę | Alt+0281 | ě | Alt+0283 |
| ß | Alt+0223 | Ł | Alt+0321 | Ň | Alt+0327 |
| „ | Alt+8222 | ł | Alt+0322 | ň | Alt+0328 |
| “ | Alt+8221 | Ń | Alt+0323 | Ř | Alt+0344 |
| ‚ | Alt+8218 | ń | Alt+0324 | ř | Alt+0345 |
| ’ | Alt+8217 | Ś | Alt+0346 | Š | Alt+0352 |
| € | Alt+8364 | ś | Alt+0347 | š | Alt+0353 |
| Ź | Alt+0377 | Ť | Alt+0356 | ||
| ź | Alt+0378 | ť | Alt+0357 | ||
| Ż | Alt+0379 | Ů | Alt+0366 | ||
| ż | Alt+0380 | ů | Alt+0367 | ||
| Ž | Alt+0381 | ||||
| ž | Alt+0382 | ||||
Jeżeli używają Państwo częściej liter z obcych języków, wybór symboli z tabelki jest na dłuższą metę zbyt czasochłonny. Wszystkie wersje Windowsa dają Państwu możliwość przestawienia klawiatury na obcy język. Należy tylko zapamiętać jaki przycisk na klawiaturze odpowiada której konkretnej literze, ponieważ na niemieckiej klawiaturze obcojęzyczne znaki nie są oznaczone. Jak można przestawić klawiaturę, dowiedzą się Państwo z poniższej dygresji:
Dygresja: Przestawianie klawiatury ·
Kup polską
Istnieją dwa rodzaje e-maili:
Jeśli piszą Państwo e-maila tylko z „tekstem” w języku polskim na niemieckiej klawiaturze, odradzamy z reguły używania liter takich jak ń, č lub ł. Klasyczny format e-maila nie nadaje się do międzynarodowych znaków specjalnych. Często są one całkiem zniekształcone i utrudniają czytanie. Jest tak też w przypadku, gdy wysyłają Państwo e-maila prosto do Polski. Tak samo dzieje się z tekstami na forach, chatach i w internetowych księgach gości.
Dlatego, jeśli chcą Państwo wysłać krótką wiadomość, w której prawidłowa pisownia nie gra roli, najlepiej zrezygnować z haczyków i kreseczek, zamiast tego użyć wyłącznie łacińskich standardowych liter. Wyjątek: znaki specjalne ä, ö, ü, ß, á, é, í, ó, ú, ý można używać w e-mailach standardowych, nie zostaną one zmienione. Podobnie "š" i "ž".
Jeżeli chcą Państwo przekazać tekst po polsku poprawnie, ze wszystkimi haczykami i kreskami, to najlepiej napisać go w HTMLu lub przesłać w załączniku w formacie *.htm, *.html, *.rtf lub *.doc. Te formaty mogą zapisywać dowolne obcojęzyczne znaki i przekazać je w niezmienionej formie.
Jeśli otrzymają Państwo e-maile lub pliki od swoich polskich lub czeskich znajomych, lub gdy oglądają Państwo polskie lub czeskie strony internetowe, zobaczą Państwo, że w niektórych miejscach pojawiają się dziwne znaki, które w ogóle nie pasują do słowiańskich języków. Czasem są to znaki, które pochodzą z hiszpańskiego, włoskiego lub duńskiego; czasem jednak także całkowicie powikłane, nieczytelne kombinacje znaków. Zdarza się tak nie tylko w e-mailach standardowych, lecz także czasem na stronach internetowych i w plikach *.rtf lub *.doc, chociaż te formaty właściwie dobrze sobie radzą ze znakami specjalnymi.
Jeśli mają Państwo taki nieczytelny tekst i chcą go rozszyfrować, warto skorzystać z konwertera kodu, który załatwi to za Państwa szybko i nieskomplikowanie. Jeżeli chcieliby Państwo dowiedzieć się, jak można osiągnąć ten efekt i jak temu zaradzić, zapraszam do przeczytania poniższej dygresji:
Jak już wspomniano, na polskich lub czeskich stronach internetowych można znaleźć czasem znaki, które nie należą do tych języków. Ma to związek z różnicami między zachodnim a środkowoeuropejskim kodowaniem. HTML oferuje jednak wystarczająco dużo możliwości do wykluczenia tych błędów. Jeśli mimo to wystąpią błędy, jest to znak, że strona nie została starannie utworzona. Jeśli Państwo sami tworzą strony, przeczytajcie ostatnią dygresję, jak można unikać błędów:
Dygresja: Notowanie znaków specjalnych w HTMLu
© polski.penzeng.de